Haptonomie houdt zich bezig met alles wat het gevoelsleven betreft. Het woord haptonomie is afgeleid van de Griekse woorden hapsis en nomos. Hapsis betekent tastzin, gevoelszin en nomos betekent wet, regel. Samengevoegd betekent haptonomie de wetmatigheid van het gevoelsleven, van de tast. Frans Veldman, grondlegger van de haptonomie, definieert kortweg met ‘de wetenschap van de affectiviteit’. We leven in een samenleving waarin prestatie, effectiviteit en doelgerichtheid de bovenhand hebben gekregen. We leven snel en gaan voorbij aan dat wat ons in wezen raakt en beroert. Dit leidt tot emotionele armoede en vervreemding. Binnen de haptonomie staan we opnieuw stil bij wat ons in wezen raakt. Hoe ga ik om met mezelf en met mijn omgeving? Hoe gaat mijn omgeving om met mij? De aanraking speelt hierbij een belangrijke rol. In een affectief contact is het gebaar van een aanraking vaak aanwezig. Een moeder troost haar kind met strelen en kusjes, verliefde mensen kunnen soms niet van elkaar afblijven en als je blij bent een ander te zien is een omhelzing vanzelfsprekend. We kunnen lijfelijk worden aangeraakt, maar ook een woord, gebaar of het onthouden daarvan kunnen ons raken. Al ons gedrag is communiceren. Dat wat ik doe of niet doe, brengt wat teweeg in mijn omgeving en dat wat in mijn omgeving gebeurt, brengt wat teweeg in mij. Mensen leven in verbinding met elkaar. De mate waarin je daarin jezelf kunt zijn en geliefd weet, bepalen je geluk.